Azot çim bitkilerinde sürgün ve kök büyümesini, sürgün sıklığı ve rengini, hastalık ve zararlılar ile diğer stres koşullarına dayanımı etkileyen çok önemli bir element olduğundan topraktaki azot miktarının düzenli aralıklarla takviyesi şarttır. En yüksek oranda ihtiyaç duyulan ve büyüme ve gelişme için anahtar konumundaki besin elementi olduğundan çim alanların gübreleme programları azotlu gübreler üzerine inşa edilirler. Noksanlığı kadar aşırı kullanımıda olumsuz sonuçlar doğurur. Aşırı miktarda veya zamansız yapılan azot uygulamaları zayıf ve oldukça yüzlek köke sahip çim örtüsünün oluşmasına yol açar. Kök sistemi güçlü olmayan çimlerin ise çeşitli stress koşullarına toleransları oldukça zayıftır. Bu bakımdan kullanılan miktar ve uygulama zamanı iyi ayarlamalıdır. Azot noksanlığının tipik belirtileri sürgün büyümesinin durması, kardeşlenmenin azalması ve çim renginin açık sarı yeşile dönmesi ile ortaya çıkar.
Temelde iki tip azotlu gübre formu vardır. Suda çözünen (hızlı salınan azot) ve suda çözünmeyen (yavaş salınan -bitki tarafından yavaş alınan) azotlu gübreler. Suda çözünen azotlu gübreler bitki tarafından hızla alınabilen azot sağlarlar ve çimlerde tepkisini bir kaç gün gibi kısa süre içerisinde görmek mümkündür. Amonyum sülfat (% 21 N), amonyum nitrat (%33 N) ve Üre (% 46 N) yeşil alanlarda çok yaygın kullanılan suda çözünen/ hızlı salınan gübrelere örnek olarak verilebilirler. Bu gübrelerin toprakta kalıcılıkları yaklaşık üç-dört hafta sürebilir ancak uygulama sonrası yoğun yağış veya aşırı sulama olması durumunda kolayca yıkanıp kısa sürede topraktan uzaklaşabilirler. Yavaş salınan gübreler ise toprakta parçalanması ve bitki tarafından alınması çok daha kompleks işlemlere (toprak sıcaklığı, mikroorganizma faliyeti vb) bağlı olduğundan bitkide tepkisi daha yavaş gelişir. Ancak bitkiye ihtiyacı olan elementleri dengeli olarak verir ve toprakta kalıcılıkları oldukça uzundur (yaklaşık 10 hafta veya daha fazla). Üreformaldehit ( % 38 N) ve Sülfür kaplı üre (%32 N) çim alanlarda yaygın kullanılan yavaş salınımlı gübrelere örnek olarak verilebilir. Hızlı salınan gübreler çok daha ucuzdur ve yaygın kullanılırlar ancak yanlış uygulanmaları halinde (örneğin yüksek doz) çimleri yakma olasılıkları oldukça yüksektir. Yavaş salınımlı gübreler ise suda çözünme oranları düşük olduğundan topraktan yıkanarak kaybolmazlar ve yanlış uygulanmaları durumunda bile çimleri yakma olasılıkları çok nadirdir. Piyasada hem yavaş hemde hızlı salınan azot formunun ikisini beraberce içeren çim gübrelerini bulmak mümkündür. Bunlar her iki gübrenin avantajlarını bir araya getirip dezavantajlarını ise azaltarak oldukça etkili çim gübresi olma potansiyeli gösterirler. Ayrıca suda çözünmeyen gübreler grubu altına koyabileceğimiz bir başka azot kaynağı ise Milorganit gibi (%6 N) doğal organik gübrelerdir. Bu gübreler düşük oranda azot içerirler, çimi yakma potansiyelleri düşüktür ancak büyük bir kısmı etkinliklerini göstermek için belirli bir sıcaklığa gereksinim gösterirler.